آئونیوم گیاهی است همیشه سبز که زیستگاه اصلی آن نواحی شمال آفریقا می‌باشد.

این گیاه دارای رنگ‌های مختلفی هستند از سبز، بنفش تا مشکی، رنگ بعضی گونه‌ها با تغییر میزان نور و دما تغییر می‌کند. ارتفاع بعضی گونه‌های این گیاه تا یک متر می‌رسد.

نور:

در مکان‌هایی با آفتاب مستقیم و همچنین نیمه سایه رشد می‌کند. به طور کلی انواع آئونیوم هایی که برگ‌های سبز دارند در مکان‌های نیمه سایه بهتر رشد می‌کنند و انواعی که رنگ بنفش را در برگ‌های خود دارند آفتاب مستقیم را می‌پسندند. البته برای شرایط نور مستقیم آفتاب استثنائاتی نیز وجود دارد. بدین صورت که در روزهای گرم تابستان و بخصوص در بعد از ظهر بهتر است که این گیاهان در معرض اشعه‌های داغ و سوزان آفتاب قرار نگیرد در غیر این صورت نوک و حاشیه برگ‌های گیاه خواهد سوخت.

آبیاری:

آئونیوم به آب کمی نیاز دارد به طوری که در طی تابستان هر هفت روز یک ‌بار و در طی زمستان هر ماه یک مرتبه آبیاری برای آنان کافی است. البته اگر خواهان رشد مناسب آنان در طی فصول رشد هستید بهتر است هر زمان که سطح خاک و همچنین سطوح زیرین خاک تا عمق ۲-۱ سانتیمتر خشک شده بود گیاه را آب دهید. در فصول سرد این گیاه به آب کمتری نیاز دارد. البته در این مورد در بین گیاهان آئونیوم تفاوت وجود دارد. بدین معنی که نمونه‌های کوچک اندام و بدون ساقه را گاهی باید در طی رکود و فصل سرد آبیاری کرد تا خاک خشک نشود اما نمونه‌های ساقه دار که شبیه درختچه رشد می‌کنند را می‌توان کمتر آب داد به نحوی که خاک تا حد زیادی خشک شود که البته این مسئله موجب چروکیدگی برگ ها و همچنین ریزش برخی از برگ‌های آن خواهد شد، اما اگر چنین عمل نشود و به آبیاری گیاه ادامه دهید، از آنجا که گیاه در حالت رکود است و آبی مصرف نمی‌کند، احتمال پوسیدگی ریشه افزایش می‌یابد. همچنین در هنگام آبیاری اگر از آب ولرم استفاده کنید بهتر است.

دما :

این گیاهان به سرما حساس هستند. البته توانایی تحمل سرما در انواع مختلف آن متفاوت است و برخی انواع حتی تا ۴- درجه سانتیگراد را می‌توانند تحمل کرده و از بین نروند اما برای اکثر نمونه‌ها گفته می‌شود که نزول دما به زیر ۵ درجه سانتیگراد موجب کاهش رشد این گیاه و ریزش برگ‌های آن خواهد شد. البته توجه داشته باشید که ریزش تعدادی از برگ‌های این گیاه در فصل رکود امری طبیعی و عادی است اما اگر هوا به شکل نامناسبی نیز سرد باشد این ریزش با سرعت بیشتر و به شکل گسترده‌ تری صورت می‌گیرد. اگرچه این گیاه گرما را بیش از سرما دوست دارد اما بهترین رشد را در دمای ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتیگراد انجام می دهد و هر مقدار دمای هوا بیشتر باشد باید آبیاری آن را با دقت بیشتری انجام داد تا گیاه خشکی نکشد. گرمای بیش از اندازه هوا به همراه خشکی کشیدن گیاه منجر به رکود تابستانه این گیاه و عدم رشد آن خواهد شد. همچنین دمای زیاد به همراه اشعه‌های سوزان آفتاب از دلایل ریزش برگ‌های این گیاه هستند.

تکثیر :

نمونه‌هایی را که ساقه‌های بلندی دارند را می‌توان با قلمه ساقه تکثیر کرد. ساقه را از چند سانتیمتری زیر یک دسته برگ جدا کنید به شکلی که قلمه در حدود ۱۰ سانتیمتر طول داشته باشد و ۲-۱ روز در مکانی خشک و به دور از نور مستقیم قرار دهید تا رطوبت اضافه را از دست بدهد. می‌توان این ساقه را در شن مرطوب کاشت کرد و به مدت یک هفته نیز آب نداد. سپس آبیاری را به تدریج شروع کرد و برنامه آبیاری گیاهان بالغ را در پیش گرفت.

اما نمونه‌هایی که یا ساقه ندارند و یا ساقه بسیار کوتاهی دارند را با کمک قلمه برگ تکثیر می‌کنیم. در نمونه‌هایی که ساقه کوتاه دارند برگ‌ها را با قسمتی از ساقه به طول ۳-۲ سانتیمتر باید جدا کرد و در نمونه‌های بدون ساقه تنها کافی است برگ‌ها را از نزدیکی مرکز دسته برگ جدا کرد. قلمه‌ها به مدت ۲-۱ روز در مکانی خشک و به دور از نور مستقیم آفتاب نگهداری می‌شوند تا رطوبت اضافی خود را از دست بدهند. برای کشت می‌توان از شن مرطوب و یا مخلوط یک سوم شن درشت + یک قسمت خاک معمولی + یک قسمت پرلیت و یا هر ترکیب دیگری که سبک است و زهکش خوبی دارد استفاده کرد.

کوددهی:

در مورد کوددهی این گیاه نیز باید گفت کود چندان زیادی نیاز ندارد و یک یا دو مرتبه در طی فصول رشد (در بهار یا تابستان) می‌توان از یک کود کامل و محلول مخصوص گیاهان آپارتمانی که میزان نیتروژن- فسفر- پتاسیم آن یکسان است استفاده کرد. این گیاه هر ساله به تعویض گلدان نیازی ندارد و هر چند سال یک‌بار با توجه به میزان رشد گیاه و کوچک شدن گلدان می‌توان نسبت به تعویض گلدان گیاه اقدام کرد.