بیشتر کاکتوسها از خانواده ساکولنتها هستند یعنی ساقه کلفت و گوشتی دارند، این ویژگی به ذخیره شدن آب در اندام آنها کمک میکند. ریشه این گیاهان نزدیک به سطح خاک رشد میکند به همین دلیل با کمترین مقدار بارندگی یا حتی فقط با رطوبت موجود در اتمسفر هوا، ریشه آنها قادر به جذب رطوبت است.
خاک کاکتوس باید به راحتی رطوبت خود را از دست دهد، در غیر این صورت ریشه و گیاه پوسیده میشوند و از بین خواهند رفت. در نتیجه خاک باید از زهکشی مناسب برخوردار باشد تا بتواند آب مازاد را از بافت خاک خارج کند و همچنین موجب رسیدن اکسیژن به ریشه شود. خاکی که دارای عناصر غذایی کامل باشد نقش موثری در رشد گیاه و سلامتی آن دارد. استفاده بیش از حد ماسه (همانند ترکیب بیشتر خاک های کاکتوس موجود در بازار) که فاقد هر گونه عناصر غذایی هستند موجب نرسیدن این عناصر به گیاه میشود. هر چند که عناصر غذایی برای گیاه مفید است، ولی باید در میزان مصرف آنها محتاط بود. وجود بیش از اندازه این عناصر در بافت خاک باعث بسته شدن محفظهها و این امر موجب کاهش نفوذ اکسیژن در خاک میشود. تمام ویژگیهای فوق, در هنگام تولید «خاک کاکتوس» گلباران سبز در نظر گرفته شده است. از ترکیبات اصلی خاک کاکتوس میتوان از ماسه ریز، زغال خرد شده، ورمیکمپوست، پودر استخوان و پرلیت نام برد.
تعویض خاک گلدان
تعویض خاک کاکتوس و گیاهان گوشتی هر دو سال یکبار صورت میگیرد ولی، جهت تغذیه آنها می توان هر شش ماه یکبار حدود 5 سانتی متر از خاک سطحی، که فاقد عناصر غذایی است را برداشت و آن را با خاک تازه جایگزین کرد. بهترین زمان تعویض گلدانها اواخر پاییز یا اواخر زمستان (اسفند) است. بعد از تعویض، از دادن آب حداقل به مدت 4 روز خودداری کنید، سپس اقدام به آبیاری شود.
ترکیبات محصول : فسیل - ماسه - پرلیت - ورمی کولیت - گوگرد - ذغال